Ümit Yaşar OĞUZCAN

ACILAR DENİZİ

Ben acılar denizinde boğulmuşum

İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını

Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni

Duyarım yosunların benim için ağladıklarını


Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime

Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını

Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle

Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını


Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma

Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek

Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını


Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa

Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse

Yılların içimde bıraktıklarını...

YIKIK

Bugün yıkığım biliyor musun?

Ezginim, çaresizim, umutsuzum

Sancılıyım bırakma beni, insanlar kötü

Bırakma beni korkuyorum.


Bir deli otlar büyüyor içimde

Sancılıyım, yorgunum, kederliyim

Bu halini sevdim gitme kal

Çamurlar çirkefler içindeyim


Bir dayak yemiş adamım şimdi

Bezginim, kararsızım, yılgınım

Al götür beni o kayıp gecelere

Yeter ikimize yalnızlığım

YA SENSİZLİK ÖLMEKSE


Bir zamanlar sen vardın ya ben böyle yok değildim

Düşünürdüm neyi mi? Hep seni odalarda

Kimdi bana benziyen baktığım aynalarda

Senden başkası mıydı o sessiz beklediğim

Bir zamanlar sen vardın ya ben böyle değildim

Kim bilir ağlamayı ölüp kendi kabrinde

Sensizliği bu türlü benim kadar kim bilir

Akşam karanlığında herkes gider o gelir

En sevdiğim çiçekler çürümüş ellerinde

Kim bilir ağlamayı ölüp kendi kabrinde

Ya sensizlik ölmekse her gün bir başka türlü

Ya bir şey olmamaksa sen olmak o yerlerde

Yaşamak nerde hani yaşamak gücü nerde

Bilinmez sensiz kalan yaşıyor mu ölü mü

Ya sensizlik ölmekse her gün bir başka türlü.

SEN AŞK NEDİR BİLMEZDİN


Sen aşk nedir bilmezdin

Gülüp geçerdin sevgilere uzaktan

Şimdi geniş bir bahçedir kalbin

Sevgiden, güzellikten, aşktan

Şimdi iri gözlerin arzu dolu

Yakan, özleten bir şey ellerinin sıcaklığı

Gitgide eksiliyor bakışlarında yüzün

Geçen aşksız günlerin bıraktığı

Bir çeşme var aramızda görüyor musun

Tadılmamış hazlar serin sularda

Şimdi bahçende açan bir gül geceler

Şimdi gözlerin en güzel uykularda

Boynun beyaz mı beyaz, çıldırtası, öldüresi

Saçların daha parlak, daha bir kapkara

Her akşam bir ay doğuyor kirpiklerinden

Koşuyor ayakların şafaklardan şafaklara

Artık aşk dolu söylediğin şarkılar

Durmadan bir buğu yükseliyor sesinden

En çılgın sevdalara çağırıyor dudakların

Heder olmuş, uzun yıllar ötesinden

İçkilerin tadı değişti artık

Dünya, o köhne ve eski dünya değil

Sımsıcak bir ekmeği paylaşıyoruz seninle

Bu bir gerçek, hayal değil, rüya değil

Şimdi ümitlerimiz halkaları bir zincirin

Bir başka haz başlıyor biri bitti mi

Bana aşkı sen tattırdın, sen öğrettin

Oysa ki sen aşk nedir bilmezdin...

...BENİ UNUTMA...


Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma



Çünkü ben her gece o saatlerde
Seni yaşar ve seni düşünürüm
Hayal içinde perişan yürürüm
Sen de karanlığın sustuğu yerde
Beni unutma



O saatlerde serpilir gülüşün
Bir avuç su gibi içime ey yar
Senin de başında o çılgın rüzgar
Deli deli esiverirse bir gün
Beni unutma



Ben ayağımda çarık elimde asa
Senin için bu yollara düşmüşüm
Senelerce sonra sana dönüşüm
Bir mahşer gününe de rastlasa
Beni unutma...

DAĞ RÜZGARI

Kaderde senden ayrı düşmek te varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara
Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git
Git gidebildiğin yere git diyordum
Oysa ki, senden kaçılmazmış
Yokluğuna bir gün bile dayanılmazmış.
Bilmiyordum.

Yine de dayanmağa çalışıyorum işte
Bir kır çiçeği koparıyorum gözlerine benzeyen
Geçen bulutlara sesleniyorum ellerin diye
Rüzgar güzel bir koku getirmişse
Saçlarını okşayıp gelmiştir diyerek avunuyorum
Yaşamak seninle bir başka zamanı
Bir başka zamanda seni yaşamak
Her şeyden önce sen
Elbette sen
Mutlaka sen
İster uzaklarda ol
İster yanı başımda dur
Sen ol yeter ki bu zaman içinde
Ben olmasam da olur
Seni bir yumağa sarıyorum yıllardır
Bitmiyorsun
Çaresizliğim gün gibi aşikar
Su olup çeşmelerden akan güzelliğin
İnceliğin ışık yüzüme vuran
Sen güneş kadar sıcak
Tabiat kadar gerçek
Sen bahçelerde çiçekler açtıran
Sudan, havadan, güneşten yüce varlık
Sen, o tek sevgi içimde
Sen görebildiğim tek aydınlık

Bir nefeste benim için al
Havasızlıktan öldürme beni
Bulutlara, yıldızlara benim için de bak
Susadım diyorsam
Bir yudum su içmelisin
Ben yorulduysam sen uyumalısın
Ellerim sevilmek istiyor
Saçlarım okşanmak istiyor
Dudaklarım öpülmek istiyor
Anlamalısın.

Ağaçların yeşili kalmadı
Gökyüzünün mavisi yok
Bu dağlar o dağlar değil
Rüzgarında kekik kokusu yok
Kim bu çaresiz adam
Bu kan çanağı gözler kimin
Kaç gecedir uykusu yok
Gündüzü yok
Gecesi yok
Yok
Yok
Anladım
Sensiz yaşanmaz bu dünyada
İmkanı yok.